Wessel Klootwijk
1993, Papendrecht
Wessel Klootwijk is geboren in Papendrecht, werd een jongen in Dordrecht en een man in Rotterdam. Hier deed hij de opleiding bouwkunde met architectuur.
Als stadsgids, schrijver en performer gebruikt hij de stad als podium en decor. Met zijn gedichten, spoken word verhalen en proza staat hij stil bij momenten die doorgaans vervliegen en poogt hij aanzet te geven tot beweging.
Wij(k)
verbinding van binnen alsook buiten en onderling
mens, gebouw, cultuur en alles daartussen
eenieder volgt aaneengeschreven routes
kruisend dwars door contrasterende cirkels
smelten samen, verbinden als briefkaarten
'groetjes vanuit je eigen stad'
winnen van kennis in wijken als west
beloond worden met vertoning van het voorheen onzichtbare
door weer en wind weet de wijk te stralen
het enige dat je hoeft te doen is te kijken
tussen, langs en op pleinen en straten
duik mee in aangezichten
en droog jezelf op in blootgelegde verscheidenheid
Kermis van Pernis
op dagen zoals deze geniet ik stil levend op daken
de stad die haar werk zojuist heeft neergelegd
haar symfonie der ontwikkeling gezet heeft op fluisterstand
waar kleine vogels zich weer vrij voelen hun subtiele koren te laten galmen
en twee verliefde duiven een moment vinden om te ruziën over laatste kruimels
de zon vertrekkende met haar uitnodiging voor de nacht
"ook mijn werk zit er op, maak me maar wakker na hemelsvaartsnacht"
op dagen zoals deze geniet ik van antennes op sociale woningdaken
als ware het willekeurige potloodstrepen op het vel van de vrijheid
van schoorsteen ventilatoren op een rijtje die doorgaans roteren
de meeste zij er mee klaar voor vandaag behalve een
daarvan geniet ik het meeste
die voor het afleren nog even zijn moment neemt
onder toeziend en afzakkend oog
daar dan de kermis van Pernis,
doorgaans stralend van droefenis lijkt vandaag zelfs te zijn gesloten
met zijn brandende reclamevlag weer terug in de koker
Met de laatste zilveren lijntjes in luchten zoals deze
landt het besef dat ook de dag alweer bijna gevlogen is
en bij het vallen van de nacht begint de veel te vroege ochtend
al langzaamaan om aandacht te schreeuwen met bijbehorende stadsgebruikers
en bijbehorende pleuris meeuwen voor mijn raam
een veel te vroege ochtend getekend door stadsbezoekers
en mijn voorziening in hun behoeftes
het tonen van de stad met haar architecturale pracht op een godvergeten ochtend
Maar dat draagt geen zorgen op dagen zoals deze
ik kom je tegen in de morgen
kus je voeten voor 't ontbijt
een zoen tussen je middag
terwijl ik het avond uur in je ogen bekijk
maar, voordat wij daar samen komen
jij de nacht al op mijn buik schrijft
dag, droom
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
4 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
2 gedichten
3 gedichten
2 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
2 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
1 gedicht
2 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
4 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
1 gedicht
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
2 gedichten
2 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
4 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
4 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
1 gedicht
3 gedichten
3 gedichten
1 gedicht
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten