Of ik altijd nieuwsgierig ben naar de lichamen van mensen

die ik boeiend vind. Ja, zeg ik

Of niet elk lichaam hetzelfde is. Nee, zeg ik

Of dat betekent dat ik aan lichamen hecht

Je zegt dat je skelet zich vertakt, in je huid prikt

dat je botten naar beneden groeien, dat je adem treuzelt

in je longen, dat je niet meer dood kunt gaan

Ik stel in op vijf minuten sluitertijd want dat is wat de actie

tot het stilvallen nodig heeft

De bel. Schaduwen achter geribbeld glas raken uit hun context

Even welt de gedachte op, die hebben we nog, 

                                                                           een laatste keer

te lopen van en naar (maakt niet uit waar), want alles 

                                                                           daartussen

telt niet: geen seconden, geen pixels, geen grammen

Je neemt de laatste slok en ik streel je slapen

Jij belooft dat je me zal missen

Ik slik, tijd heelt alle wonden

maar je laat de rimpels uit je gezicht glijden

alsof je nooit oud geworden bent

Een tijdvak in één beeldvlak, op een rare manier snap ik dat

maar zoals je de tijd teruggeeft die je niet meer hebt –

Ik druk mijn liezen tegen je rug

blaas wolkjes tussen je schouderbladen

om de kou te weerhouden die in jouw lichaam begint

uit: Laten we mijn lichaam delen

Vanaf je vertrek

klinkt het gezoem van tl-buizen

        snoeihard

heb ik geen hand meer over

met de vingers die ik in mij stop

Ik wil je weten, zeg je

hoe je los beweegt. Hoe je mijn naam instelt

als wachtwoord op je pc

maar mijn gedachten rafelen baldadig

sinds je weg –

klamp ik en passant iemand vast

die jij net zo goed bent

(kleed je uit)

Trek me aan

dan ben ik jou en jij niet meer

Je kunt niet tweeledig zijn

        En garde

De pachters van ons bijzijn

Beweging bevriest –                  Kies

met teveel grond onder de voeten

en opgesjorde acrylsokken

staren we naar mij

tussen de klare lijnen

die wij misten

uit: Laten we mijn lichaam delen

Vandaag biljarten we met pingpongballen. De spil van het spel veranderen, de materie aanpassen, daar worden ook wij lichter van. Knieën knikken – keu gericht – buiken schuiven achter ballen aan. De sheriff grijpt ons in de kraag. Naar de heksenwaag! We worden gewogen. We vatten vlam. Jagen langs onze lievelingsliefde, rakelings