Jan Dullemond
1952, Rotterdam
Jan Dullemond wordt in 1952 geboren in Rotterdam. Als jongen verliet hij de stad, maar hij komt veertig jaar later weer terug.
Zijn obsessie met tijd steekt voor het eerst de kop op in zijn werk als psychiatrisch verpleegkundige. In 1992 sluit hij zijn studie Engelse taal- en letterkunde af met een scriptie over het veranderend tijdsbesef in het werk van Shakespeare. Blijkbaar heeft ook het verschijnsel tijd zijn geschiedenis.
Om het Millennium te ontlopen woont hij acht maanden op Kreta. Een kort moment dat al meer dan vijftien jaar doorwerkt in zijn poëzie.
- In het voorbijgaan (Dimensie, eigen beheer, 1995)
- Kijk maar, meer is er niet (met fotograaf Saskia Risseeuw, 2016)
- Om tijd te winnen: Gedichten 1995-2015 (Uitgeverij Liverse, 2017)
Aan de Nieuwe Maas
Sprakeloos uitzicht –
Maas, haven, zeeschepen onder kranen –
de late zon onverschillig daarachter,
goud licht, schaduwspel, schittering
op de trage getijdenstroom,
hier mensenwerk.
* * *
Onmondig inzicht –
het uitzicht zet ons samen voor het raam,
meer zicht laat zich niet horen –
we laten de Maas voor wat zij is,
trage getijdenstroom
of mensenwerk.
* * *
Spraakmakende nacht –
verlichte zeeschepen onder verlichte kranen
waar de overslag zich volcontinu voltrekt –
een onverlichte aak voert zijn vracht
over de donkere getijdenstroom
in alledaags werk.
Avond in Brussel
Slaap zacht, mijn lief, we zijn uit gezworven
door de drukke tijd van de Grote Markt en daarna
door straten onafgebroken verval
waar niemand woont, of zelfs weer wel.
Alleen die Kus van Magritte, die ik zag,
dat wil ik je nog vertellen, lief,
die Kus waar ik bij stil bleef staan:
een milde hemel, een golvende weide,
wat struiken en als een vlek in het hart
woestijn onder een schroeiende lucht,
een spoor van voorwerpen tot de horizon,
geen mens te zien, en in een ogenblik
omhelst het groen deze troosteloosheid,
zomers groen na een bui en geen mens te zien;
dit raadsel van voor- en achtergrond.
Slaap zacht, lief, we besloten de dag
vrijend, en met een Mort Subite. Die Kus
vandaag, mijn lief, vandaag op de nacht.
Vijf bewogen jaren
De Binnenweg was onherkenbaar,
de Hoogstraat slechts een naam,
de Coolsingel het hart van verwoesting;
als baken stonden nog de muren
van station Blaak en de Laurenskerk.
Velen wisten de weg naar huis niet meer,
we zochten ons huis in de walm
van smeulend hout en gebluste brand.
Niemand konden wij de weg vragen,
niemand wist waar hij was in zijn stad.
Bomluiken hadden zich geopend
boven huizen, scholen, boven ons hoofd.
We dwaalden langs muren met vensters,
we klommen over geblakerd puin.
Blindgangers staken tussen de stenen;
geschroeid papier dwarrelde nog lang neer.
Vijf jaar lang verdroegen wij alles;
wij streden voor een vrij Nederland,
voor jullie. We ruimden puinhopen
en bouwden een nieuwe stad voor jullie.
Zo werd het naoorlogs zwijgen doorbroken
als afsluiting van de Lagere School;
een fotoboek verbeeldt de toekomst
van verbijsterde levens in hun herinnering,
Rotterdam bouwde aan een tijdelijk hart.
Angst bombardeert zich tot stijl.
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
4 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
2 gedichten
3 gedichten
2 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
2 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
1 gedicht
2 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
4 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
1 gedicht
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
2 gedichten
2 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
4 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
4 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
1 gedicht
3 gedichten
3 gedichten
1 gedicht
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten
3 gedichten