Theo Verhaar wordt in 1954 geboren in Charlois, Rotterdam en groeit op in tuindorp Vreewijk. Hij voetbalt in het eerste, maar een knieblessure verhindert een carrière als prof.
Na de Mulo rond hij het avondgymnasium af en studeert hij filosofie in Amsterdam. Hij rond z’n studie niet af, keert de filosofie de rug toe en kiest voor de literatuur.

Verhaar debuteert als dichter in 1991 met de bundel Stof bedekt niet. Verhaar blijkt een dichter die abstracte zaken als tijd, ruimte, geheugen en teloorgang zichtbaar kan maken, in korte gedichten, zonder omhaal.

In 1993 leest hij het gedicht Het is koud voor op Poetry International. De filmopname hiervan is voor zover bekend de enige van Verhaar die bewaard is gebleven.

Rob Schouten noemt de poëzie van Verhaar in grotestadsliteratuur, en dan wel ‘van afval, afbraak, schijnbaar redeloze vernieuwing’. Zijn werk gaat vaak over verval, kwetsbaarheid en sterfelijkheid en dat alles sober beschreven, schijnbaar koel en onaangedaan.

Verhaar is redactielid van Passionate, waarin hij regelmatig publiceert. In 1998 ontvang Verhaar de Anna Blamanprijs voor zijn hele oeuvre.

Theo Verhaar overleed jong, op vijfenveertigjarige leeftijd.

• Stof bedekt niet (1991)
• Eeuwig tweede (1993)
• Uitzaaiingen (1994)
• Het badwater van de fotograaf (1996)
• Nawakker (1998)
• Dagbouw (uitgave ter gelegenheid van de uitreiking van de Anna Blamanprijs, later als afdeling opgenomen in Valscherm voor Erasmus) (1998)
• Valscherm voor Erasmus (2000)
• Alle gedichten (verzameld werk, met een nawoord van Rob Schouten) (2011)

  Alle bundels uitgegeven door Uitgeverij De Harmonie