Het begon ooit aan de Schiedamseweg als vriendendienst

hoe de een de ander een vette bak gaf, zoals bekende onder elkaar

niet lullen maar gewoon alles in één, saus erover

Verder dan Delfshaven gewoonweg Rotterdams

omdat wij altijd onderweg zijn, meenemen of gelijk opeten

plastic vork, extra knoflook, sambal daarbij

en of ik nog wat te drinken wou?

AA’tje on the side, lekker slurpen en slobberen

ik graaf wat, meng een beetje en glans wat in het rond 

met m’n zilveren trog vol lekkers

De koning te rijk op de Witte de With

Jaffa van een bord, als ik tijd heb misschien

onvervalst genoten ergens midden in de nacht

kleine calorieën ergens tussen de biertjes door

samen op een bankje, de ochtend zien beginnen

zo is de stad mijn woonkamer en snack ik op straat

Er zijn gaten in de aarde geslagen

als je er naar beneden staart zie je eindeloos

maar als je door de regels van het boek

kijkt zie je het

In de diepte zit een oord verstopt dat niets

verbergt maar alles aan je openbaart

het is een plek waar je woorden ruilt

op planken leven nieuwe levens

Mocht je er ooit verdwalen, vrees dan niet

want er woont geen klok noch is het er ooit

donker, er is altijd een lampje om bij te lezen

ze voeren je er kleine komma’s vol fantasie

De mythe van de boekwinkel gaat al decennia

de ronde, van verloren uren en vergeten dagen

waar dan weer een verhaal geboren werd

Val dus eens in de gaten van de handelaar

Ik zit hier voor jou en alle andere 
mensen die vandaag moeten huilen, 

voor de teerbeminde zielen, voor de 

straatkrantverkoper met te veel kranten

en de natgeregende pizzakoerier, voor iedereen 

die je een sorry wil geven maar het ook laten kunt

Samen vegen wij keer op keer onze ogen droog 

kijken onze binnenzak na, of er nog een klein beetje 

meer leed in zit dat wij kunnen weggeven aan 

de muzikanten die daar noten van snijden, 

die nog eenmaal de pijn verpakken in drie dagen 

eenzaam op de bank of de lege zakken chips eronder

Hier heb je een schouder, een arm of mijn borst 

om op te janken, te slaan of tegen te gillen, 

ik ben nogmaals de muur waarop je 

je eerste liefdesverklaring mag schrijven met krijt 

of tegen te schreeuwen dat je er niet meer tegen kunt, 

hoe ik naar je staar terwijl ik niets zeg, 

terwijl mijn ogen je duizend dingen vertellen 

Dus laat dit mijn musical zijn waarin jij speelt, 

laat dit een film zijn die je nog duizend keer wil 

zien omdat niets anders dat gevoel kan zijn, 

laat je leven deze schilderijen zijn die ik je stuk 

voor stuk zal tonen als de verf droog is, wij moeten

musea plunderen en muziekzalen afbreken 

om te laten merken dat er liefde is

Laat dit een dinsdag zijn waarop ik jou een blues 

gaf die de regen deed stoppen, 

die dromen kleurt en je kussen vult, slaap zacht