Zoek me niet
rond herinneringen
van de dingen
die we zeiden.

Zoek me niet
langs vergeten dagen,
in verloren vragen
over wat we wisten,
of dachten te bereiken.

Zoek me niet als je me nodig hebt,
als de dagen donker en de vragen groot.
Als de wereld kaal en de nood te hoog.

Zoek jezelf voortaan.

En vind me in de bloemen
in de zacht gekleurde bomen
in de lucht die langzaam zweeft.

En als je me gevonden hebt,
en als je me hebt laten gaan
dan ga ik met je mee.

Een deel van mij blijft achter
Ze zweeft nog mee en laat me gaan
maar langzaam blijft ze wachten

Zodat ik verder kan
zonder om te kijken
Zodat ik zonder reden
voor mezelf uit het verleden

weer stappen zetten mag.
Dan zal ze naar me zwaaien
en dan zegt ze me gedag.

Honderd armen dragen mij
door duister, zwarte nacht.
Duizend vragen stellen zij.
Ze zijn te ver, te zacht.
Alle bomen groeten ons,
ze roepen bang mijn naam.
Mijn angsten zakken diep, ver weg.
Ik zak erachteraan.