Ego

is een tinnen spuugblikje

tuimelend op tafel

Je kijkt ernaar

als een mol

die op lucht vlast

Reikt zover uit

dat je huid als een hooligan

die tegen de muur piest

in ochtendlicht

zijn pixels verliest

Leeft wat door. Niets specifieks

Gelooft: ik heb betaald voor dit gezicht

Het vandaag anders aanpakken

Kreten wikkelen in een koeltas

Een jas liegen rond je lach

en geen sluiting repareren  

Een echo opvangen

met de inhaler in je mond

die door je bloed laten treinen

Iets bedenken dat plat is en toch rond

terwijl een kind de maan

in je handpalm krast  

Je afvragen waar je jezelf

het laatst prematuur zag ontstaan

Als talkshowhost-alsnog

aan de millenniumgrens verdwijnen

Je kan als mens dusdanig

met een andere mensachtige

verbonden raken

dat het neusbot luchtbrug wordt

De teennagels plagiaat

Je denkt dat je gezicht gestolen is

want in de machine van de liefde lurkt een twijfel

Het schimmige springplankje

van een mot. Een aanzet tot brie

Je trekt Lucebertiaans

aan het koord van de zon

Plast op een plee van poëzie

tot het krioelen onder je onstopbaar begint

Je vergist je in de bacterie