plattelander in modderbroek

op graslaarzen wat deed hij in

de collegebank gaf hij een voordracht

de woorden nauwelijks verstaanbaar

wij huiverden om wat open brak

na de zomer

- we misten hem niet

bewaakten wel zijn plek -

kreeg een van ons bericht

meteen zijn we op weg gegaan

het waren Jilles, Jan en ik

de tocht bracht ons naar achterland

over het water

een landweg op

we tuurden naar het beschreven erf

een straatnaam hadden we niet

een pruimenboomgaard

een rood hek

een dak met riet bedekt

vermagerd stond hij daar

stelde ons zijn vrienden voor

we schoven aan

de dag nog jong

ik geloof dat Kierkegaard begon

onze adem vol van wat we hadden verstaan

zo zijn we Iaat die dag op huis aan gegaan

Oud schippersgezegde:

Als het tij verloopt, verzet men de bakens

waar was je voor je nat

tot de liezen dwaalde je rond

in de schemernacht sjokte je naar

haar toe schrok je van haar kracht

zal ik thee zetten of wil je slapen nu

slaap maar morgen is alles anders

morgen zal ik de poezen binnenhalen

het konijn met de braamkleurige ogen

zal ik de haard nog wat stoken

een extra deken misschien

kon ik maar neuronen herstellen

je terughalen uit deze ontij

zullen we zonder woorden

zullen we weggaan van hier

naar waar de heide in bloei

naar waar geen rivier

Against you I will fling myself

unvanquished and unyielding

The waves, Virginia Woolf

toen de vogels weer Grieks zongen

en stemmen in haar schreeuwden

haar hand de pen niet meer kon sturen

verfde hij zachtgroen op de muren

om de demonen te laten zwijgen

en haar weer op kracht te krijgen

spaarde hij het karig oorlogsvoedsel

en stopte het in haar mond

in één van zijn nachtelijke dromen

had zij de pen ter hand genomen

en schreef onder de bloeiende olmen

'I can't fight it any longer'

de brief die op de gangtafel lag

vond hij rond het middaguur

toen hij las wat hij al wist

verkrampte zijn mager gezicht

toch de hond vooruit gestuurd

tot voorbij de hoge bomen

daar de rivier afgetuurd

drie weken lang

tot kinderen haar vonden

de stenen mantel nog aan